ch. 6
Att.6.1
In re publica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur, neque tamen
se civilibus fluctibus committeret, quod non magis
eos in sua potestate existimabat esse, qui se his dedissent, quam qui maritimis iactarentur.
Att.6.2
honores non petiit, cum ei paterent propter vel gratiam vel dignitatem: quod neque peti more maiorum neque capi
possent conservatis legibus in tam effusis ambitus
largitionibus neque geri e re publica sine periculo
Att.6.3
corruptis civitatis moribus ad hastam publicam numquam accessit. nullius rei neque praes neque manceps factus est. neminem neque suo nomine neque
subscribens accusavit, in ius de sua re numquam iit,
iudicium nullum habuit.
Att.6.4
multorum consulum praetorumque praefecturas delatas sic accepit, ut neminem
in provinciam sit secutus, honore fuerit contentus,
rei familiaris despexerit fructum: qui ne cum Quinto
quidem Cicerone voluerit ire in Asiam, cum apud
eum legati locum obtinere posset. non enim decere
se arbitrabatur, cum praeturam gerere noluisset, asseclam esse praetoris.
Att.6.5
qua in re non solum dignitati
serviebat, sed etiam tranquillitati, cum suspiciones
quoque vitaret criminum. quo fiebat ut eius observantia omnibus esset carior, cum eam officio, non
timori neque spei tribui viderent.
